ساعت هوشمند هوآوی Watch Fit New

ساعت هوشمند واچ فیت نیو

طراحی Huawei Watch Fit

ساعت‌ هوشمند هواوی و ردیاب‌های تناسب اندام بسیاری از عملکردهای یکسان را ارائه می‌کنند، اما تفاوت‌ها به طراحی فیزیکی و قابلیت‌های نرم‌افزاری برمی‌گردد.

Huawei Watch Fit دارای طراحی منحصربه‌فردی است که نمی‌تواند در هر دو دسته قرار گیرد. صفحه نمایش بزرگ AMOLED و بدنه ضخیم آن حس یک ساعت هوشمند را ایجاد می کند،

اما فرم باریک و ویژگی های تناسب اندام محور عملکردی را ارائه می دهد که بیشتر با آنچه از یک ردیاب تناسب اندام انتظار دارید مطابقت دارد.

Huawei Watch Fit دارای صفحه نمایش لمسی 1.64 اینچی AMOLED با وضوح 280x456 پیکسل است. تراکم پیکسل 326ppi و نسبت صفحه نمایش به بدنه 70 درصد است. 

این در هند در سه رنگ مشکی، آبی و صورتی - موجود است و بسته به رنگی که انتخاب می‌کنید دارای تسمه‌های لاستیکی قابل جدا شدن است. 

ساعت هوشمند دارای یک دکمه در سمت راست است. نقاط تماس شارژ و سنسور نوری برای اندازه گیری ضربان قلب و اکسیژن خون در پایین قرار دارند.

من متوجه شدم Huawei Watch Fit برای پوشیدن راحت است و آنقدر سبک بود که حتی در هنگام خواب هم محجوب باشد.

 تک دکمه روی ساعت برق را کنترل می‌کند، اگر در صفحه اصلی هستید، کشوی برنامه را باز می‌کند، و از هر جای دیگری در رابط ساعت به صفحه اصلی می‌پرد. 

این دستگاه دارای یک کابل شارژ است که به صورت مغناطیسی به نقاط تماس شارژ در پایین متصل می شود. در حین شارژ شدن، روی یک سطح صاف محکم در جای خود باقی می ماند و به راحتی شل نمی شود.

نرم افزار، رابط و اپلیکیشن Huawei Watch Fit

Huawei Watch Fit سیستم عامل و رابط کاربری سفارشی خود را اجرا می کند و با برنامه همراه از طریق بلوتوث (در دسترس برای Android و iOS) پیوند داده می شود تا داده های تناسب اندام و سلامتی را همگام کند.

 برای این بررسی، از یک گوشی هوشمند اندرویدی با برنامه نصب شده روی آن استفاده کردم.

صفحه نمایش AMOLED در Huawei Watch Fit به خوبی مورد استفاده قرار می گیرد و بیشتر پس زمینه ها مشکی هستند تا محتوا را برجسته کرده و عمر باتری را حفظ کند. 

برنامه های موجود در ساعت هوشمند ثابت هستند و تا حد زیادی اصول اولیه را پوشش می دهند. هیچ راهی برای نصب برنامه های شخص ثالث وجود ندارد.

 اکثر برنامه‌های موجود در تلفن هوشمندی که از Watch Fit با آن استفاده می‌کردم، از جمله واتس‌اپ، اینستاگرام، فیس‌بوک، توییتر و البته برنامه‌های تلفن و پیام‌ها برای اعلان‌ها پشتیبانی می‌شدند.