ساندبار جی بی ال JBL CINEMA SB170

JBL Bar 2.1 Deep

در حالی که بیشتر سینماها هنوز بسته هستند، این بلندگو با نام مناسب کاناپه شما را تکان می دهد.

JBL Bar 2.1 Deep Bass همه چیز را ساده می کند. این یک نوار صوتی واحد و ترکیبی از ساب ووفر بی سیم با  پخش بلوتوث  است.

هیچ ویدیوی جذابی مانند نوار صوتی هوشمند Roku یا نوار پیوند ناقص  JBL ، هیچ صدای چند اتاقه ای مانند Sonos Beam ،

هیچ الکسا یا دستیار Google داخلی مانند تقریباً هر بلندگوی دیگر این روزها وجود ندارد. درعوض صداش خوبه - تا حد زیادی به خاطر بیس عمیق.

JBL در مقایسه با رقبای کمتر از 300 دلاری که اخیراً بررسی کرده ام، یعنی Polk Signa S3 و Vizio V21 ، در تماشای تلویزیون شما تاثیر بیشتری می گذارد . زیربنای بزرگتر دامنه دینامیکی قابل توجهی به JBL می دهد که برای فیلم های پرفروش بسیار مفید است. چیزی که این ساندبار از لحاظ ظرافت و اتمسفر فاقد آن است، آن را با قهوه ای خالص جبران می کند.

در حالی که JBL Bar 2.1 Deep Bass ممکن است به خوبی Vizio V21 نباشد، اما قطعاً عملکرد بهتری دارد. اگر مقداری پول اضافی در اختیار دارید تا دیگر به سینما نروید، و هوس شدید این صحنه را دارید، این نوار صوتی بهترین چیز بعدی است.

نوار کوچک، بیس بزرگ

علیرغم داشتن نام مشابه، JBL Bar 2.1 Deep Bass جدا از JBL Bar 2.1 قبلی است (و جایگزین آن نمی شود) و ویژگی های مختلفی از جمله زیر جدید و کنترل از راه دور ساده تر را ارائه می دهد. بلندگوی اصلی کوچک است، میله ای به شکل چوب بستنی و 28 اینچی که با رنگ خاکستری متال معمولی شرکت پوشیده شده است. دارای مجموعه‌ای از کنترل‌ها برای صدا، قدرت و منبع در بالا است، و جلوی کباب‌پز دارای یک نمایشگر LED است که درک نسبتاً آسانی است، به خصوص در مقایسه با Vizio.

در حالی که برخی از نوارهای صوتی شامل Chromecast یا AirPlay پخش جریانی Wi-Fi هستند، JBL برای پخش موسیقی از تلفن شما به بلوتوث محدود شده است. همچنین دارای دیجیتال نوری، دو ورودی HDMI (یکی با ARC ) و رمزگشایی Dolby Digital است. بلندگوهای نوار صوتی اصلی شامل چهار درایور با برد کامل و دو توییتر 1 اینچی هستند.

همانطور که از نام آن حدس می زنید، ساب ووفر بی سیم یک هیولا است. 9 اینچ مربع و 14.6 اینچ ارتفاع با درگاه تعبیه شده در پشت، درایور 6.5 اینچی را در خود جای داده و بی شباهت به Xbox Series X جدید نیست.

طرح کنترل برای ذائقه من بیش از حد ساده است. کنترل از راه دور تقریباً چیزی برای تنظیم در نگاه اول ندارد، فقط سطح ساب ووفر و صدا. هیچ حالت صدای سنتی مانند فیلم، موسیقی و صدا وجود ندارد که به نظر من در نوارهای دیگر هنگام گوش دادن به انواع مختلف محتوا مفید است.

شما می توانید یک حالت را تغییر دهید اما آسان نیست. نوار صوتی به طور پیش فرض در حالت "هوشمند" تنظیم شده است که دارای "افکت های صوتی غنی" است. برای خاموش کردن این حالت، باید دکمه بی‌صدا را فشار داده و نگه دارید تا «TOGGLE» روی صفحه نمایش ظاهر شود، سپس افزایش صدا را فشار دهید. سپس صفحه نمایش "OFF SMARTMODE" را نشان می دهد. متأسفانه اگر نوار صوتی را خاموش کنید، حالت هوشمند دوباره درگیر می شود، بنابراین، مگر اینکه بخواهید هر بار که تقریباً به آن گیر کرده اید، این روند را طی کنید.

صداش چطوره؟

بلندگوها توسط قوانین فیزیک محدود شده اند -- درایورهای کوچک نمی توانند طیف کامل صدا را تولید کنند -- بنابراین نوارهای صوتی حفره ایجاد شده در رده میانی پایین را به چند روش پر می کنند. JBL با افزودن مقداری درخشش حضوری به پاسخ بیس شدید خود جبران می کند، که به افزایش درک دیالوگ و همچنین برداشت جزئیات کمک می کند.

در حالی که Vizio V21 ارزان‌تر به لطف پردازش فراگیر DTS Virtual:X صحنه صوتی گسترده‌تری دارد، از نظر فیزیکی اسپیکر بسیار کوچک‌تری است و فاقد عضلانی بودن JBL است. Vizio می‌تواند جلوه‌های صوتی را در اتاق شما بفرستد، اما JBL آن را برای هیجان‌های سینمای خانگی برتری می‌دهد - و همه اینها به دلیل ساب ووفر بزرگ است.

در مقایسه با Vizio و Polk، JBL Deep Bass 2.1 زمانی که تعقیب و گریز Thanator را از آواتار تماشا کردم، هیجان انگیزترین صدا را داشت. زیربنای بزرگتر قادر بود بیشتر از اثرات کم فرکانس را بگیرد - از بالشتک پای موجود تا غرش ملایم آبشار - و جنگل با حشرات و آب روان زنده شد. در حالی که Vizio به لطف Virtual:X توانست جنگل را سه بعدی جلوه دهد، اما نمی‌توانست با JBL به‌خاطر ضربه‌ای که در این صحنه هولناک وجود دارد، برابری کند.

به دلیل ساب بزرگتر، راه اندازی سخت تر از نوارهای صوتی Polk و Vizio بود. تک دکمه بیس دارای سه سطح است، و من احساس کردم که نیاز به یک مرحله دیگر بین متوسط و بالا دارد زیرا سطح بالا بسیار زیاد بود. این کمبود در فیلم ها مشکلی ندارد اما زمانی که به موسیقی گوش دادم آشکار شد.

در نقشه‌های موفق ، من نتوانستم ترکیب رضایت‌بخشی بین زیر و نوار به دست بیاورم. تنظیمات متوسط یا بالاتر خیلی بومی بود و رده میانی نیز ضعیف و ضعیف به نظر می رسید. موضوع نیز در هر آهنگ متفاوت بود. من فکر کردم که حرکت از سوپرانوی کارن او به تنور نیک کیو همان مشکل را آشکار می کند، اما JBL در واقع با دست راست قرمز Cave بهتر برخورد کرد و هم متعادل و هم تداعی کننده به نظر می رسید. خط باس کمی خفه بود، اما متمایز از آواز کیو بود، در حالی که برخی از ساندبارها ممکن است این دو را با هم هماهنگ کنند.

اگر واقعاً می‌خواهید نشان دهید که JBL می‌تواند با موسیقی چه کند، یک کپی از Yulunga (رقصنده روح) از Dead Can Dance بیرون بکشید. نوار صوتی جلوه‌های استریوی گسترده، دینامیک عالی و باس عمیق و عمیق را روی درام‌های بزرگ ارائه می‌کرد.